3 Provinciënweekend

Vrijdag 4 juni
Na maanden van wachten was het dan zover, het 3-Provinciën-weekend ging beginnen!

Het was mooi weer in Steenwijk alwaar we bij de Mac-Donalds verzamelden. We hebben dit jaar weinig km´s gereden, dus was het fijn iedereen weer in levende lijve te zien. Een paar jaar geleden was er ook al een 3-Provinciën-weekend, en gezien het succes van dat weekend beloofde dit ook weer een heel mooi weekend te worden. Na het schudden van de handjes, kusje hier, kusje daar, opende Harry het weekend en gaf daarna het woord aan Arie die de rit voor vandaag georganiseerd had. Vervolgens vertrokken we met een volle tank en goede zin.

Het was volop genieten in het prachtige Friese land. Na de nodige omzwervingen, want de weg was ergens weg, kwamen we toch aan bij Kaasboerderij De Deelen. Gelukkig was daar voor het kleine grut een speeltuin zodat de volwassenen in alle rust van de koffie, kaas en appeltaart konden genieten.

Met de maag gevuld en de blaas geledigd zetten we onze tocht voort. Na enige zwaaimomenten naar de familie van Wietske kwamen we aan in Oudwoude waar we van een heerlijke lunch op het terras hebben genoten.

Door het mooie weer en de vele km´s kreeg menigeen op een gegeven moment toch last van een blikken kont. Het was dus fijn om bij de laatste pauzeplaats aan te komen waar iedereen snel verkoeling zocht in de schaduw van een grote boom. Toen gingen we richting Onnen, eerst nog even aftanken en op naar de camping van Jolanda en Folkert. Daar werden we opgewacht en warm welkom geheten door de familie. Het was een mooi gezicht: 2 grote slaaptenten en een mooie grote feesttent. Nadat we de bagage in de tenten hadden gelegd, kregen we “hiep hiep hoera” van Arie, Jolanda en Aad een lekkere punt taart, want ze waren jarig geweest.

Vanwege het drukke programma, want er stond nog een verrassing op de planning, kwam kort daarna Hr. Wong een heerlijk chinees buffet brengen. En dat het lekker was is wel zeker, want het werd meteen een stuk stiller. Na de warme hap bleek Jolanda goed te kunnen plannen, want er moest een groepsindeling gemaakt worden en dat ging gepaard met enig puzzelwerk. Nadat er 3 groepen geformeert waren hoorden we in de verte zacht paardehoefjes. Het heerlijk avondje was gekomen want we gingen klootschieten. Ondertussen waren de paarden dichterbij gekomen en ze hadden nog een huifkar mee ook! Nadat groep 1 was vertrokken kwam ook Patrick aan op de camping. Precies op tijd om ook gezellig mee te kunnen doen. Op zich klinkt klootschieten heel gemakkelijk: je gooit de “kloot” weg en je loopt er achteraan, waarbij je probeert met je team het parcours in zo min mogelijk worpen af te leggen. Maar…… als je nou extra je best doet dan heb je kans dat die kloot met een onbedoelde afwijking zijwaarts in het hoge gras van de berm, greppel, weiland, duiker, braamstruik of ander bossage beland. Grote hilariteit dus en eigelijk meer klootzoeken dan klootschieten.

Om de emoties enigszins in bewang te houden werden we halverwege het parcours opgewacht door de dochter van Jolanda die ons voorzag van een heerlijk drankje (dropshot, bier, fris, alles was mogelijk). De groep van Bert was daar als eerste. De groep van Harry arriveerde daar even later en toen kwam Bert ter sprake. En voordat Harry besefte dat Bert er nog was, was de term nep-drent al geïntroduceerd. Gelukkig staat dit woord niet in de dikke van Dale en werd later op de avond deze opmerking met een biertje weggespoeld. Toen we terugkwamen op de camping was het al donker en was alles heel sfeervol verlicht. Het was ondertussen ook knap fris geworden, dus doken we met z’n allen de feesttent in waar de kachel al lekker brandde, om onder het genot van enkele drankjes deze gezellige en sportieve avond nog even door te nemen. Topidee, dat klootschieten!

Zaterdag 5 juni
Na een zeer koude nacht, kon je aan weinig mannen zien dat ze een commandotraining genoten hadden: men had het toch wel koud gehad. Gelukkig werden we gauw weer opgewarmd door een warme douche en de ochtendzon. Want ook dag 2 was het weer volop zomer! Na een heerlijk ontbijtbuffet, moesten we helaas afscheid nemen van Wietske die ons vandaag al moest verlaten. Tot onze grote verrassing kwam daarna Cor de camping oprijden. Hij had de pijn in zijn rug getrotseerd, bikkel! Hierna nam Johan het woord om ons de laatste details door te geven van de rit die vandaag op de planning stond: de Groningenrit.

Op TV hoor je wel eens, er gaat niets boven Groningen. Dat is nog waar ook. Wat een prachtige provincie om te toeren. In de woonplaats van Johan stopten we op een grote parkeerplaats voor een korte pauze en sloot Sophia zich bij ons aan.  Ook Kina kwam nog even langs met een buurvrouw (die ook motor rijd) om ons gedag te zeggen. Na de pauze, vervolgden we de rit en had Harry zich strategisch opgesteld om een hele serie prachtige aktiefoto’s te maken. Zeer geslaagd! Ook Bourtange werd aangedaan. Een mooi historische vestingstadje, alwaar we op een terras een heerlijke kop koffie gedronken hebben.

Op naar de lunch. Die was in een visrestaurant in Termuntenzijl. Daar hebben ze de lekkerste kibbeling van heel Nederland. Na de lunch en een beetje luieren en wandelen toerden we verder door het mooie Groningse land, onderweg werden we opgehouden door een hele grote groep ‘schaatsers’, waren ze maar boer geworden en gek op pindakaas, dan hadden we geen last gehad van deze skeeleraars. Maar gelukkig wist Johan een omweg waardoor iedereen weer in vlot tempo de rit kon vervolgen. De laatste pauze was in Doodstil, waar het door onze komst even niet zo stil meer was. Na het vervolgen van de rit bleek Sandra haar motor wat zwabberend weggedrag te gaan vertonen. Bij het aftanken van de motoren in Onnen bleek haar achterband lek. Het stuk ijzer eruit getrokken en pscht, band leeg. Folkert greep meteen de mobiele telefoon om een motorzaak te bellen voor vervanging. Helaas was het al na vijven en dan is goede raad goedkoop want Bert was al eens eerder met een lekke band thuisgekomen door er een dikke parker in te draaien en de band weer op spanning te brengen. In het tankstation gevraagd om een dikke parker zonder succes. Vervolgens met een kruiskopschroevendraaier in de hand het terrein afgestruind maar helaas geen dikke parker. Wederom pakt Folkert zijn mobiel en werd er binnen no-time een dikke parker bezorgd en konden wij onze reis vervolgen. Terug op de camping werd de dorst gelest en stond er een BBQ op de planning. Ook deze was weer perfect georganiseerd. Heerlijk vlees en lekkere salades, iedereen zat weer te genieten. En weer stond er een verrassing voor ons op de planning: onze clubzanger Adrian Mey kwam ons verblijden met een optreden. De sfeer zat er vanaf het begin af aan meteen goed in. Sander werd lid van de fanclub en kocht een T-shirt die door Adrian persoonlijk gesigneerd is. Ook werden er vele verzoeknummers ten gehore gebracht, wat was het weer gezellig net als de vorige keer. De voetjes kwamen van de vloer en de kaskraker Brabantse nachten zijn lang werd weer ten gehore gebracht, en ons clublied ‘volle maan op Jamaica’ mocht natuurlijk ook niet ontbreken. Ook Jolanda en Folkerts nichtje Jessica deed lekker mee en zong uit volle borst alle liedjes mee. Zij bleek ook talent te hebben voor fotografie, vele leuke kiekjes heeft zij geschoten met de camera van Harry.

Het was nog lang gezellig in de feesttent.

Zondag 6 juni
Het was toch wel erg gezellig de vorige avond, want na het ontwaken zag menigeen er toch niet zo fris en fruitig uit. Ook vandaag was het weer prachtig weer dus de zon en een warme douche deden wonderen. Toen Bert terugkeerde van het douchen hoorden we hem roepen: “hij is nog hard”. Daarmee bedoelde hij niet wat menigeen dacht, maar had hij geconstateerd dat de lekke achterband van Sandra’s motor nog steeds kneppelhard was. Er volgde weer een heerlijk ontbijt met lekkere broodjes en veel koffie. Ook vandaag verliep alles weer volgens een strakke planning waaruit blijkt dat de organisatie goed haar best heeft gedaan. Voor vertrek nam Harry het woord en kregen we de laatste details voor de rit van vandaag. Het credo bleek nl te zijn: ga direct van start en door naar de gevangenis. Na de nodige omzwervingen door het prachtige Drentse landschap, eigelijk toch best wel de mooiste provicie van heel Nederland, kwamen we aan in Veenhuizen, een voormalige gevangenis van vroeger uit de tijd dat er nog landlopers en andere boefjes waren. Een ander soort criminaliteit dan tegenwoordig. Het was vandaag erg warm maar gelukkig stonde er grote parasols en kregen we koffie met koek. Na de pauze reden we weer verder. Het werd steeds warmer en benauwder, zouden we het wel droog houden vandaag? Na een tijdje kwamen we aan bij een grote parkeerplaats in het bos aan een mooi vennetje, heel leuk plekje voor een korte pauze. Ook daar zijn een paar leuke foto’s gemaakt. Ondertussen begonnen de magen weer te knorren, en dus gingen we richting het brinkdorp Oud Aalden waar in ‘het hoes van Hol An’ een heerlijk pannenkoekbuffet voor ons klaarstond. Na de lunch stond er nog op de planning dat er een groepsfoto gemaakt moest worden. Met hulp van een lokale toerist is dat een leuk plaatje geworden. Het laatste gedeelte van de toerrit was een korte rit naar een parkeerplaats vlak bij de snelweg. Het was ondertussen behoorlijk broeierig warm geworden, bij het kleffe af. We bleven er niet te lang plakken en na iedereen een hand gegeven te hebben en te hebben bedankt voor de gezelligheid toog iedereen huiswaarts ten einde te proberen het onweer voor te blijven. De meesten is dat gelukt een enkeling niet, maar ook die enkeling heeft het overleefd. Het is per slot van rekening maar water.

Terugkijkend op dit weekend, de vrolijkheid en tevredenheid van de deelnemers in gedachten kunnen we niet anders zeggen dan dat dit tweede 3-Provinciën-weekend bijzonder geslaagd was. Mede namens alle deelnemers willen we Jolanda, Folkert en familie hartelijk bedanken voor de gastvrijheid en zeer goede verzorging tijdens dit weekend. Ook de organisatoren van de drie toeritten, Arie, Johan en Harry: hartelijk bedankt! Deze ritten waren weer onvergetelijk.

Bert en Sandra Wolf

Deelnemers: Harry Prins, Margreet Prins (Partner), Jarino Bakker (Intro), Merel Prins (Duo), Johan vd Hende, Kina vd Hende (duo), Sophia Boon (Partner), Aad Kuijvenhoven, Jolanda Abbring, Forlkert Abbring (Partner), Gert-Jan Berends (Intro), Sigrid (Duo), Bert Wolf, Sandra Wolf, Katja Sebes, Danielle Soeters (Partner), Peter Sebes, Marco van Staay (Partner), John van Eck, Gerrit Diepeveen, Karin Diepeveen (Duo), Sander Schakenraad, Patrick Slijpen (Partner), Cor Zoomer, Arie Berkeveld, Wietske Berkeveld (Partner), Edward Koopmans, Petra Ynterna (Duo)

Aantal Toerclubleden : 14
Aantal Partners : 7
Aantal Introducees : 2
Aantal Duo's : 4
Totaal : 27



© 2009-2023 De GSXF Toerclub     Laatste wijziging: 16-09-2014 10:07